ಸೂರ್ಯ ನಮಸ್ಕಾರ...

ಆ ರವಿಯ ಬೆಳಕಿನಲೇ ಭೂಮಿಯ ಬದುಕು;
ಪಕ್ಷಕಲೆವಾತ್ಮ ತಿಂಗಳನ ಹೊಳಹು!
ಒಂದು ಪರಮಾತ್ಮ ಇನ್ನೊಂದು ಜೀವಾತ್ಮ
ಹುಟ್ಟಿನಿಂದೆರೆಡು ಸೌಮ್ಯ ಬಿಂದು...

ಎವೆಗೂ ನಿಲುಕದೀ ನಭೆಯು
ಶತ ಕೋಟಿ ತಾರೆಗಳ ಸಂತೆ;
ಹಾಳು ಸುರಿದಿದೆ ಬೆಳಕಿನೋಕುಳಿ
ನಡುವೆ ಏನೀ ಗಾಢಾಂಧಕಾರ?

ಏಳು ಕುದುರೆಗಳು ಮೇಲೆ ಸರದಾರ
ಮೂಡಣಕು ಪಡುವಣಕೂ ಸಂಚಾರ;
ತಾನುರಿದು ತನ್ನೊಳಗೆ, ಧಗಧಗಿಸೋ
ಆದಿ ಅಶಾಂತ ರುದ್ರ ರೂಪಿ!

ಕ್ರಮಿಸಿ ಜಗದುದ್ದ ತನ್ನದೇ ಹಾದಿ
ತಣಿದು ತುಸು ತಾನಿಳಿದು ಧರೆಗೀವ ಮುತ್ತು;
ಹಸಿದ ಜೀವ ಜಾಲಕೆ ಅನ್ನವ ಬಸಿದು
ಉಸಿರುಣಿಸಿ ಗುಕ್ಕು ಗುಕ್ಕು...

ಅವನಲ್ಲವೇ ನಿಜಕೂ ದೈವ?
ಕರ್ಣ ಧಾತುವಿನ ಕರುಣೆ ಅಪಾರ,
ಕಪ್ಪು ರಂಧ್ರವು ಬಾರದಿರಲಿ ಎಂದೂ
ಭುವಿಯತ್ತ ಚುಂಬನವು ಸಾಗುತಿರಲೆಂದೂ...




(ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ : ಅಂತರ್ಜಾಲ)